Wakacje to okres sezonowego najmu nieruchomości takich jak domki wypoczynkowe, apartamenty i lokale rozrywkowe lub gastronomiczne w miejscowościach wypoczynkowych. Część z nich wynajmowana jest w ramach tzw. prywatnego najmu co budzi liczne kontrowersje organów skarbowych. Inną formą opodatkowania przychodów z tego tytułu są zasady ogólne (według skali podatkowej), przy ustalaniu podstawy opodatkowania wynajmujący może uwzględnić koszty ponoszone w związku z wynajmem.
 
Jeśli nieruchomość przeznaczona do najmu została przez wynajmującego nabyta, wydatki z tym związane można rozliczyć w postaci amortyzacji. Środki trwałe wykorzystywane sezonowo również sezonowo podlegają amortyzacji. Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych używanych sezonowo dokonuje się w okresie ich wykorzystywania. Natomiast podatnik sam może zadecydować o jednym z dwóch sposobów wyliczenia odpisów amortyzacyjnych:
  • przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie - skutkuje to zminimalizowaniem obciążeń podatkowych poprzez obniżenie podstawy opodatkowania,;
  • przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku
Poza samym lokalem, który stanowi przedmiot najmu sezonowego, właściciel może ponosić wydatki związane z wyposażeniem lokalu w sprzęt AGD, RTV, meble, lub sprzęty plażowe i ogrodowe. W zależności od przewidywanego okresu użytkowania oraz wartości wyposażenia wydatki mogą być różnie ujmowane w kosztach najmu sezonowego. W przypadku nabycia składników majątku, których przewidywany okres użytkowania będzie dłuższy niż jeden rok, stanowią one co do zasady środki trwałe, a wydatki związanie z ich nabyciem powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie odpisów amortyzacyjnych. Jeżeli wartość początkowa wyposażenia nie przekracza 3.500 zł, zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy o pdof podatnik ma prawo zamortyzować taki składnik majątku jednorazowo w miesiącu oddania go do używania, albo w miesiącu następnym.
Kolejną grupą kosztów które podatnik może wykazać w rozliczeniu przychodu z najmu sezonowego są bieżące wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu najmu, jeżeli to on ponosi je na podstawie umowy najmu. Możemy do nich zaliczyć energię elektryczną, wodę i ścieki, czynsz, wywóz nieczystości, a także opłaty za telefon, Internet czy telewizję.
Poza bieżącymi opłatami eksploatacyjnymi, w kosztach uzyskania przychodu można rozliczyć również ubezpieczenie lokalu, koszty ogłoszeń, prowizję za pośrednictwo agencji nieruchomości lub porady prawne bezpośrednio dotyczące najmu.

Lokal który jest przedmiotem najmu sezonowego podlega zużyciu, zarówno w toku normalnego użytkowania, jak i w wyniku zniszczenia przez najemcę. W związku z tym konieczne są remonty, dzięki którym będzie on utrzymany co najmniej w stanie niepogorszonym.
W przypadku nakładów związanych z lokalem będącym środkiem trwałym należy rozstrzygnąć, czy wydatki te spowodują ulepszenie lokalu, czy też mają charakter odtworzeniowy. W zależności od ich charakteru uwzględniane są w kosztach na dwa sposoby:
  • remontowe - obciążają bezpośrednio koszty;
  • ulepszeniowe - rozliczane są poprzez odpisy amortyzacyjne po podniesieniu wartości początkowej środka trwałego;
Podstawowym problemem jest odpowiednie zaklasyfikowanie powyższych wydatków. Za ulepszone uważa się bowiem środki trwałe, jeżeli wydatki związane z ich modernizacją spowodowały wzrost wartości użytkowej oraz ich łączna suma przekroczyła w roku podatkowym kwotę 3.500 zł (art. 22g pkt 17 ustawy o pdof). W takim wypadku wartość początkowa środka trwałego wynajmowanego sezonowo zostanie zwiększona o wartość ulepszenia i będzie stanowiła podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Natomiast definicja remontu jest określona w art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z nią remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W związku z sezonowością najmu, występują okresy w których u wynajmującego nie pojawiają się przychody z tytułu najmu, natomiast musi on nadal ponosić wydatki związane z lokalem. W takiej sytuacji rozliczeniu w kosztach najmu podlegają jedynie te wydatki, które zostały poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. Najczęściej zaliczamy do nich bieżące opłaty eksploatacyjne i bieżące naprawy.
Należy również pamiętać, że tego typu działalność, ze względu na jej zorganizowany charakter jest coraz częściej traktowana przez fiskusa jako prowadzenie działalności gospodarczej.

Marcin Jaworski
05.09.2016

Używamy plików cookie, aby poprawić komfort korzystania z naszej witryny.