NDA to skrót, który coraz częściej pada w przestrzeni publicznej. Non-Disclosure Agreement, czyli umowa o zaufaniu poufności jest zawierana pomiędzy pracodawcą a pracownikiem lub inną osobą, kiedy w grę wchodzą wrażliwe dane dot. funkcjonowania danego przedsiębiorstwa. Jej celem jest ochrona interesów firmy.
Przyczyny zawierania umów o zaufaniu poufności
Swoista "moda" na NDA większości osób kojarzy się ze Stanami Zjednoczonymi, zwłaszcza w kontekście umów zawieranych przez celebrytów z ich pracownikami takimi jak gosposie, czy opiekunki do dzieci. Powodem zawierania tych umów jest zapobieganie zdradzania mediom lub osobom prywatnym informacji o funkcjonowaniu domów sław. Oczywiście w praktyce do podpisania umowy o zachowaniu poufności nie trzeba być celebrytą. Na NDA decyduje się wiele przedsiębiorców z troski o dane poufne, które podczas pracy poznają pracownicy lub partnerzy biznesowi, a których wyjawienie może wpłynąć na kondycję firmy. Mowa tutaj o tajemnicach handlowych, technologii, jaką posługuje się dane przedsiębiorstwo, o danych osobowych, czy know-how, czyli wiedzy technicznej często zdobywanej przez lata. W większości przypadków NDA podpisuje się jeszcze przed zawarciem umowy o współpracę. Umowa o zaufaniu poufności może też dotyczyć nowych wynalazków lub patentów. Warto zapamiętać, że są informacje, które nie mogą być uznane za wrażliwe. Są to informacje, które zamieszczone są w KRS (np. adres, NIP, REGON, dane o wspólnikach, dane o zarządzie spółki, informacja o złożonych sprawozdaniach finansowych) albo innych rejestrach i ewidencjach, a także inne dane dostępne powszechnie i publicznie np. na stronie internetowej firmy.
Jak wygląda NDA?
W polskim prawie ciężko o konkretną informację o formie NDA. W związku z tym nie istnieje żaden konkretny wzór. Przyjmuje się jednak, że umowa o poufności powinna zawierać dokładne informacje o stronach, przedmiocie, celu, okresie jej obowiązywania, a także bardzo istotną informację o tym, jakie dane uważa się za poufne. Dobre sformułowanie umowy to konieczność. Warto również wskazać, do jakich działań zobowiązuje się pracownika po zakończeniu współpracy - np. do zniszczenia kopii dokumentów. Należy też zaznaczyć, co grozi pracownikowi w razie złamania zapisów NDA, przeważnie mowa tutaj o karze finansowej. Często zaznacza się też, że wyjawianie informacji uznanych za wrażliwe możliwe jest tylko w przypadku pisemnej zgody drugiej strony. Umowę o zaufaniu poufności, podobnie jak umowę o zakazie konkurencji, warto zawrzeć w formie pisemnej, by móc w każdej chwili wrócić do jej treści.
Kara za złamanie NDA
Wysokość ustalonej kary finansowej za wyjawienie informacji uznanych za dane wrażliwe firmy, zależy od wielu czynników. Należy do nich rodzaj informacji, czy szacunkowe straty, jakie mogą wyniknąć z jej ujawnienia. Najczęściej mowa tutaj o bardzo wysokich kwotach. Gdy dojdzie do naruszenia NDA, zazwyczaj wchodzi się na drogę sądową w celu uzyskania odszkodowania. Zdarza się, że jeśli kwota zawarta w umowie, jest uznana przez sąd za zbyt wysoką, zostaje ona zmniejszona.
W jakich sytuacjach podpisuje się NDA?
Warto wspomnieć, że nie zawsze NDA podpisuje się tylko z pracownikiem. Czasem niezbędne jest sporządzenie umowy o zachowaniu poufności pomiędzy przedsiębiorcami lub firmami, kiedy w grę wchodzi sprzedaż firmy, poszukiwanie inwestora, negocjacje biznesowe lub inna sytuacja, która wymaga udostępnienia poufnych lub szczegółowych informacji o przedsiębiorstwie. Nawet jeśli do zawarcia współpracy nie dojdzie, wrażliwe dane pozostaną bezpieczne.
NDA to czasem konieczny krok, by zapewnić bezpieczeństwo firmy. Oczywiście umowa musi być odpowiednio skonstruowana, dlatego warto powierzyć stworzenie jej doświadczonym ekspertom z Kancelarii LTM Tax&Legal. Zapraszamy do kontaktu.